Na de val van James en de spannende dagen erna, was het me weer duidelijk: ik kan de stress om zo’n situatie heen heel slecht handelen. Eigenlijk kan ik überhaupt heel slecht met spanningen omgaan.
Waar mijn vriend altijd logisch nadenkt en rationeel handelt in een stresssituatie, kan ik vaak alleen maar toekijken en wordt de wereld om me heen één grote wazige toestand. Op commando kan ik nog wel dingen uitvoeren zoals ‘pak een emmer, James moet overgeven!’ en ook autorijden lukt me nog wel, maar echt zelf initiatief nemen vind ik op zo’n moment moeilijk. Het voelt echt alsof ik word opgeslokt door de zenuwen en ik voel de ratio zo ongeveer uit me sijpelen.
Ik vind dit heel erg, want er zijn genoeg situaties waarbij je het je niet kunt permitteren om zo verdoofd achter te blijven. Ik weet nog goed dat mijn vriend en ik jaren geleden op de Dam stonden tijdens Dodenherdenking en de zogenaamde ‘damschreeuwer’ de heleboel in rep en roer bracht. Als verstijfd bleef ik staan en pas toen mijn vriend iets riep van ‘rennen!’ drong het tot me door dat ik echt iets moest gaan doen.
Het is ook niet in alle gevallen zo dat ik helemaal niet meer weet hoe ik moet handelen, toen James twee jaar geleden van de bank af viel en even buitenwesten raakte, had ik binnen een nanoseconde 112 gebeld. Toch maken stresssituaties van mij een ander mens en zou ik willen dat ik de angst en zenuwen op zo’n moment beter onder controle heb.
Wanneer een dergelijke spannende situatie weer voorbij is, dan is het alsof er honderd kilo van me afvalt en alsof de mist in mijn hoofd weer is opgetrokken. Ik kan weer helder denken, hoef niet meer overal om te huilen en krijg weer een stukje vertrouwen in mezelf terug.
Ik wil het zo graag veranderen, maar ik weet niet hoe.
Hoe ga jij met spanning/stress om? En heb je hier misschien tips voor?
Uitgelichte afbeelding: Illustration Forrest via Shutterstock.
10 reacties
Eke
16/10/2018Stress is killing en ik kan er ook weinig mee. Tips heb ik niet echt voor je. Ik probeer bij mezelf altijd het mantra er in te gooien: “Het komt goed”!.
Marloes
16/10/2018Ik geloof dat omgaan met stress vooral een oefening is wat je kunt leren door het voor jezelf “voor te bereiden”. Wat ik bedoel is dat je heel goed voor jezelf moet zorgen, tijd nemen om tot rust te komen en je een stressvolle situatie voor te stellen en in je hoofd de stappen te visualiseren en soort van te oefenen.
Het komt goed 💖
Manouk
16/10/2018Ik heb een meer meegemaakt dat ik in de supermarkt stond, er een woordenwisseling ontstond en 5 minuten later een van de mannen terug kwam en de ander neer sloeg met een knuppel waar spijkers in zaten. Ik verstijfde en viel gewoon bijna flauw. Vond dat zo heftig. Maar omtrent de kinderen reageer ik meestal heel rustig en weet ik wat ik moet doen. Wel kan ik dan een beetje chagrijnig reageren tegen de mensen om me heen.
Eline
16/10/2018Iedereen reageert anders op stress en dat is heel normaal. Voor mijn werk als stewardess ben ik alleen mar getraind in noodsituaties en stress situaties. Er gebeuren zo vaak dingen aan boord waar ik heel snel op moet reageren/schakelen. Het is iets wat je kunt leren en er zijn zeker trainingen voor die je kunt volgen.
Angela
16/10/2018Ikzelf heb cptss en heb daarvoor heel veel therapieën gevolgd om met stress en emoties om te leren gaan. Daarnaast heb ik ook een lange tijd in de horeca gewerkt als zelfstandig werkend gastvrouw. Met stress omgaan kun je echt leren en trainen.
Mij heeft hierbij cognitieve gedragstherapie heel veel geholpen. Wellicht helpt dit ook voor jou
Beau
16/10/2018Ik ben ook zo iemand die verstijft raakt door de stress. Ik word er ook vaak ziek van, hoofdpijn, misselijk, pijn in mijn buik. Maar dat is vaak pas achteraf. Op het moment zelf kan ik altijd wel handelen. Er gaat een knop om die ervoor zorgt dat ik kan doen wat ik moet doen. Voor mijn werk in de kinderopvang moet ik kinder EHBO hebben. Misschien is het iets om eens naar te kijken? Het geeft je rust denk ik als je weet wat je moet/kan doen.
Liefs
Ilona
16/10/2018-pak je rustmomenten
-laat je eens goed masseren door Barbara Gemin 😊
-en het is gewoon allemaal druk met jonge kinderen en zoveel moeten.
Neem tijd voor jezelf om in balans te blijven!
(Deze tips schrijf ik nu ook aan mezelf)
Pytsje
16/10/2018Jeetje Sanne wat naar! Misschien heb je iets aan een cognitieve gedrags training? Lastige is dat je waarschijnlijk steeds minder vertrouwen krijgt in jezelf, terwijl dat onnodig is. Je zou ook het boek Denk je sterk kunnen lezen, een aanrader. Ik heb gewerkt met jongeren en angststoornissen en het er aan werken kan je alweer een gevoel van controle en vertrouwen terug geven. Succes!
Marloes
16/10/2018Herken het helemaal! Stress is en blijft gewoon een lastig iets. Ik ben er ook zo slecht in en merk dit vooral lichamelijk. Ook ik kan mijn hoofd maar moeilijk rust gunnen als ik zo gestresst ben. Hoe is het nu met James?
Monique
16/10/2018Oh ik heb dat ook een beetje. Als er bijv iemand flauw valt ofzo ben ik echt even verstijfd en lijkt het net of ik niet weet wat ik op dat moment moet doen. Zo irritant vind ik dat soms