Ik ga er niet omheen draaien, het antwoord is ‘nee’. Nee, nee en nog eens nee. Wij zouden niet weer twee weken op reis gaan zonder James.
Er werden vraagtekens bij gezet, er was kritiek op, er heerste onbegrip over het feit dat wij zonder kind twee weken naar Vietnam gingen. Ik wuifde het weg, was van mening dat ik prima mijn eigen keuzes kon maken en dat wij volwassen genoeg waren om te beslissen of het wel of niet verstandig was om zonder kind te gaan backpacken in Vietnam.
Juist vanwege die kritiek duurde het even voordat ik dit artikel durfde te schrijven. Je krijgt toch al snel dat mensen vervallen in reacties als ‘zie je nou wel’ en ‘ik zei het toch’ of ‘had dan maar naar je omgeving geluisterd’ en daar zit ik eerlijkheidshalve niet op te wachten.
Ik had bovendien in mijn achterhoofd dat als het ons uiteindelijk niet zou bevallen, we dan tenminste zeker wisten dat we dit niet meer zouden doen. Als je het niet probeert dan weet je het nooit natuurlijk.
Nu zeg ik niet dat de reis ons niet bevallen is overigens. We hebben genoten in alle opzichten; van elkaar, van de landen die we bezochten, van de mensen, van de cultuur. Maar 1 ding is een voldongen feit en dat heb ik tot in iedere vezel van mijn lijf gevoeld op reis: wij zijn niet compleet zonder James. En dan kun je je in nog zulke prachtige naturen begeven, nog zulke adembenemende wereldwonderen zien, nog zulk fantastisch weer hebben, het feit dat je je kind niet bij je hebt en die zich op zo’n grote afstand bevindt waar je niet 1, 2, 3 weer terug bent, dat doet iets met je.
Als het om James gaat ben ik nogal een control freak. Nou, dan moet je net in Vietnam zitten waar er 6 uur tijdverschil is en je er ook nog van afhankelijk bent of de oma’s op het moment dat jij iets over James wil vragen hun telefoon wel bij zich hebben. Dan zaten we bijvoorbeeld te lunchen en dan werd ik niet rustig tot ik een fotootje van James had ontvangen en een berichtje had gekregen dat het goed met hem ging. Mijn vriend kon het wel enigszins loslaten maar het liefst had ik ieder kwartier van de dag een update van James gehad.
Los nog van het feit dat het gemis gewoon enorm groot is, was ik me er ook bewust van dat ons zomaar iets kon gebeuren. Hoewel je de situaties natuurlijk niet opzoekt, hebben we echt wel eens momenten gehad dat we beiden zoiets hadden van als dit maar goed gaat.
De reis die wij hebben gemaakt (backpacken door Thailand en Vietnam) vind ik weer een ander verhaal dan dat je een paar dagen gaat skiën met z’n tweeën in Oostenrijk, of een midweekje zon pakt aan de Costa Del Sol. Dat is iets wat ik zonder James wellicht nog wel zou overwegen. En dan is het weer iets anders als een van ons tweeën gewoon bij James blijft.
Maar het onbezorgde op vakantie gaan als je nog geen kinderen hebt dat is niet meer. Dat tijdperk heb ik achter me gelaten en daar heb ik vrede mee. Blijkbaar moest ik het nog even voelen om me er echt bewust van te zijn. Ik ben blij dat we de reis gemaakt hebben, we hebben fantastische momenten beleefd en ik had het echt niet willen missen. Bovendien hebben we dingen gedaan die we nooit hadden kunnen doen als James mee was. Toch is 1 ding is zeker: de volgende keer gaat mijn zoon gewoon mee.
21 reacties
Carlijn
11/11/2016O jeetje Sanne dit artikel heeft mijn ogen wel even geopend. Dat je als ouders zomaar iets kan overkomen… ja je hebt helemaal gelijk. De zin ‘zonder James zijn we niet compleet’ kwam ook wel even binnen. Ik vind twee weken zonder mijn kinderen ook wel heel lang. Wij zijn zelf een week zonder kindjes weggeweest en dat zou ik zelf wel nog een keer doen. Het is heel goed bevallen en die periode vond ik net lang genoeg.
Carlijn onlangs geplaatst…Review: Rawa Secrets SkinCare Reinigingslijn
Josan Jongbloed
11/11/2016Soms heb je in het leven de ruimte nodig om dingen te ervaren. Zelfs als het een uitkomst heeft de iedereen al vermoedde. Laat dat je er nooit van weerhouden het voor jezelf te ontdekken. Je weet nu dat je niet compleet bent, dat kan ik mij voorstellen. Neem hem de volgende keer gezellig mee, laat hem de wereld zien
Josan Jongbloed onlangs geplaatst…Ik ben geen kneusje, maar perfect zoals ik ben
Channa
11/11/2016Dit is precies waarom ik zoiets niet durf. Maar jij hebt de ballen gehad het wel te doen en weet nu dat het niks is. Geen probleem toch, nu weet je het en wat je zegt anders had je het nooit geweten.
Channa onlangs geplaatst…Deel je mooiste momenten in een prachtige klassieker!
Yvonne
11/11/2016Wat een mooi artikel is dit. Juist omdat je (blijkbaar) toen zoveel commentaar hebt gehad.
Ik ben zo iemand die nooit zonder haar kind op vakantie zou gaan. Wel voor een weekend, maar that’s it. Mijn kind hoort bij ons. Bovendien ben ik ook bang dat hij MIJ/ONS gaat missen, en dan? Ik zie er bovendien het nut niet van in. Precies zoals je zegt: wij zijn niet compleet zonder onze zoon. Waarom zouden we zonder hem op vakantie gaan? Hij maakt ons blij!
Yvonne
11/11/2016Nog even een aanvulling: jullie hebben James in een heel andere levensfase gekregen dan wij ons zoontje, dus wellicht was ik in dat geval ook nog ver weg en lang op vakantie gegaan. Nu komt het gewoon niet in me op. Ik denk dat het goed is dat jullie het gedaan hebben: een mooie ervaring rijker én als James groter is, is het véél lastiger om hem achter te laten (zoals je zelf al zegt).
Nicole
11/11/2016En ondanks wat je nu schrijft zou ik het toch ook een keer willen proberen. Misschien niet twee weken of naar zoiets als Vietnam maar het lijkt me toch wel iets even een week alleen dingen doen zonder rekening te houden.. Zoals je eigenlijk zelf al zegt je moet het zelf ervaren of het iets voor je is. Anderen kunnen je dingen vertellen maar vaak is het toch de ervaring die leert en niet de woorden van een ander!
Nicole onlangs geplaatst…Zwangerschap | Week 4 t/m 10
Eke
11/11/2016Trek je niets aan van die ” I told you so”-mensen. Jullie hebben James jong en onverwacht gekregen dus ik snap jullie keuze wel. En soms (ik altijd, zeg maar haha) moet je dingen ervaren voordat je weet of het werkt of niet.
Eke onlangs geplaatst…Kletsen en opmaken met L’Oréal Paris Kristina Bazan Make-up Kit
Nicole
11/11/2016Precies de reden waarom ik dit niet zou doen inderdaad. Maar ik zou een weekend weg zonder ons zoontje al moeilijk vinden.
Nicole onlangs geplaatst…Zwangerschapsupdate #9 – 27,3 weken zwanger!
Jodi - liefthuis
11/11/2016Ach zoals je zegt als je het niet gedaan had had je t nooit geweten. Je hebt een fantastisch land gezien en je misschien nog wel meer moeder gevoeld dan ooit, juist omdat je hem zo miste.
Onzin als mensne gaan zeggen, ik zei het toch… Toen ik terug kwam uit Amerika met spruit waten er ook mensen die t belachelijk vonden dat we naar Amerika gingen met klein kind.
Er zijn altijd mensen die zeuren…
Jodi – liefthuis onlangs geplaatst…Moet ik voortaan stiekem eten??…Spruit pikt alles in…
Angela - Mama met passie
11/11/2016Ik vind het stoer dat jullie het gewoon gedaan hebben. Nu weet je in ieder geval hoe het is, zoals je dat zelf ook zegt. En mensen denken alles altijd beter te weten, zo irritant. Op naar een mooie vakantie mét James 😉
Monica
11/11/2016Wel tof dat jullie het hebben gedaan maar ik begrijp je heel goed dat je het niet meer doet. Ik moest 1 keer voor werk 9 dagen naar Amerika en was er ziek van om mijn kind achter te laten. Gelukkig had ik er meer last van dat mijn zoontje maar een vakantie zonder kind zou ik niet willen. Hooguit een weekendje.
Lindsey Beljaars
11/11/2016Wauw, ik vind echt dat je dit prachtig hebt verwoord!!
Lindsey Beljaars onlangs geplaatst…Real Techniques Multitask Set
Dagmar
11/11/2016Wat een prachtig en ontroerend artikel. Zo mooi geschreven, het raakte mij heel erg toen je schreef dat jullie zonder James niet compleet zijn. Ik weet zeker dat hij de allerliefste ouders van de wereld heeft! X
Dagmar onlangs geplaatst…10 X Weg met de herfstdip tips
martina
11/11/2016herkenbaar! toch zijn we laatst een weekend met zn tweetjes weggeweest naar Barcelona en dat was heerlijk! even tijd voor andere dingen. toch ook een groot gemis, maar soms ook even zitten met een boekje of rustig tafelen wat anders niet gaat. het vliegen vond ik voor het eerst wel heel moeilijk, ik voelde me zo kwetsbaar, wij samen in het vliegtuig en Melle thuis. toch bang dat er wat kan gebeuren.
martina onlangs geplaatst…10 November 2016 – Vijf favorieten
Dionne
11/11/2016Nu weet je tenminste wel hoe het is, je hebt het ervaren. Volgende keer gaat die mee.
Dionne onlangs geplaatst…De struggle: vindt een geschikte winterjas
Jessica
11/11/2016Ik ga dus vaker alleen op vakantie. Dus; alleen zonder man en kind. Want met man maar zonder kind weg, dat trek ik niet langer dan 3 nachtjes. Zolang ik weet dat ze gewoon bij papa is, ga ik met een gerust hart weg. Dat is net zo ‘eigen’ als dat ik ben, het is immers haar vader. Maar inderdaad het samen ver weg zitten en het gevoel ‘wat als ons iets gebeurd’, kan ik niet aan. Weekendjes weg vinden we heerlijk, maar dat is ook wel de max. Ik mis het soms wel, omdat ik bepaalde reizen niet aandurf met een peuter. Maar ik blijf maar denken ‘over 15 jaar halen we het allemaal in’ hehehehe
Martine
11/11/2016Ik heb vorig jaar een week in het ziekenhuis gelegen. Zoonlief was nog klein 1jr en 3mnd en moest echt weer aan mij wennen. Toen wist ik ook dit nooit meer!!
Ras
12/11/2016Dapper dat je het durft toe te geven. In het leven leer je, en z’n moment was dit. Ik kan me voorstellen dat je James miste, hij is een stukje van jou. De volgende keer lekker met z’n drieën op vakantie.
Manon
12/11/2016Mooi en eerlijk artikel!
Je moet leren door te ervaren en dat heb je gedaan. Had ook kunnen zijn dat het prima bevallen was. Ik vind dat iedereen zijn eigen keuzes moet maken en wie zijn anderen om te oordelen. Tuurlijk mag je voor jezelf aangeven of jij dat ook zou doen of niet. Maar jullie hebben je hart gevolgd en dat is altijd goed!
Jouw artikelen zijn altijd heerlijk om te lezen. Jij durft te zeggen waar anderen het niet over durven hebben en je kwetsbaar op te stellen. Je bent een topper!
Yvonne
14/11/2016M’n kinderen zijn nu 12 en 15 en wij zijn welgeteld maximaal 2 nachten achter elkaar weggeweest. Oftewel een weekendje. That’s it. ? En ook nog eens in eigen land, haha. Helaas werkten de oma’s en opa’s zelf ook, dus het was sowieso geen optie. Maar ik ben dan ook niet van het backpacken, dat scheelt. En nu hebben ze een leeftijd dat we ook wel eens een avondje weg kunnen (uiteten of bios) zonder opvang te hoeven regelen. Ook wel luxe. Goed dat je het toch gedaan hebt. Nu weet je het inderdaad. 🙂
Yvonne onlangs geplaatst…Van katten blijf je af. Punt!
Madelaine
14/11/2016Mooi en openhartig artikel. Wij vertrekken volgende week naar Dubai, zonder Jasmin! Ik ben erg benieuwd hoe het ons gaat bevallen.