James is rond mijn verjaardag een paar dagen uit logeren geweest zodat ik mijn scriptie kon afmaken. Mijn moeder schreef er een lief verhaal over.
“Mama, enne hij hoeft niet zijn hele groentehapje op te eten hoor. Kijk maar hoeveel ie wil”.
Sanne zwaait met een groot volgeschreven vel papier voor mijn neus. Nadat ze heeft verteld dat daar alle “verzorginstructies” op staan voor de logeerpartij en we ze stuk voor stuk uitgebreid hebben doorgenomen, laat ze me de inhoud van de koffer met spulletjes zien.
Ik kijk mijn ogen uit. Op keurige rijtjes liggen stapeltjes rompertjes, broekjes, truitjes, slabbetjes enz.
Als ze me even later streng toespreekt met “mama let nou op, ik vertel het maar 1 keer, ik weet nl hoe onhandig je bent….” en me vervolgens het in- en uitklappen van de ultramoderne kinderwagen laat zien kan ik niet nalaten sukkelig te melden dat “dat bij die van mij vroeger een stuk eenvoudiger ging” , hetgeen een frons en een “pfff, heb je haar weer-gezicht” bij dochterlief teweeg brengt.
“Het komt wel goed, Sanne, een baby verzorgen verleer je niet. Ga jij van de week nou maar met je scriptie bezig, James is in goede handen.”
Het is ontroerend om de grote verandering te zien, die mijn dochter, die nu ook mama is, in sneltreinvaart doormaakt. De puber van weleer, de vrolijke studente die geen feestje aan zich voorbij liet gaan en overal en nergens haar enthousiaste, chaotische persoonlijkheid nadrukkelijk liet gelden heeft plaatsgemaakt voor het moederdier, lief, verzorgend, verantwoordelijk. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het chaotische nog af en toe de kop opsteekt, zoals bleek tijdens een van haar eerste bezoekjes als mama aan Heerenveen. Nadat ze met haar hele karavaan de woonkamer was binnengestormd en her en der spullen had neergepoot slaakte ze een enorme zucht. “Nee hè, ben ik de luiers en de melk vergeten! Ik dacht al tijdens het inpakken, mis ik niet wat, maar ik wist niet zo gauw wat…” Sanne ten voeten uit.
Maar nu is James een paar dagen bij ons.
Vanaf het moment dat de jonge ouders de oprit zijn afgereden kwam de ‘baby-zorgmachine’ die 16 jaar voor het laatst had gedraaid weer moeiteloos op gang. Er werd gevoed, gebadderd, gezongen en gespeeld. Flesjes en spenen werden uitgekookt en luiers werden verschoond. Wat genoot ik van de lachjes, de gekke fronsjes, de grijpvingers en de kliedermondjes.
Na 16 jaar weer een baby voeden, en dan als het flesje leeg is het warme tevreden lijfje van dit mini mensje in mijn armen te voelen, heeft, na alles wat er is gebeurd, een magisch therapeutische uitwerking op mij.
Mijn moeder haar blog vind je hier.
20 reacties
Liset - Beautydagboek
18/04/2015Wat een lief verhaal, mooi geschreven! Moeders blijven moeders, dat verleer je nooit :).
Liset – Beautydagboek onlangs geplaatst…Eyes Lips Face Makeup artist palette
Britt
18/04/2015Heel mooi geschreven!
Alie
18/04/2015Wat een mooi, lief stuk van je mem!
En wat ik toch ook even wilde zeggen: ik geloof dat ik dit de mooiste foto van James vind die ik tot nu toe heb gezien!
Nadia
18/04/2015Ach, wat leuk. 😉
Nadia
18/04/2015Oh, die knipoog moest een gewone smiley zijn…
Ik zit nu even je moeders site door te kijken, wat enorm mooi en leuk om haar verhalen over haar kinderen te lezen. 🙂
La VieSagista
19/04/2015Dankjewel voor je comment Nadia. Leuk dat je haar blog even bezocht hebt!
Anneleen
18/04/2015Zo mooi geschreven door je moeder!
Anneleen onlangs geplaatst…YourDailyPhoto #3
Kirsten
18/04/2015Prachtig om te lezen!! Zo mooi, hoe iemand zo kan veranderen door zo’n kleintje, bijzonder. En wat een mooi ventje!
Kirsten onlangs geplaatst…DRUKTE…. EIST ZIJN TOL
Lifesabout
18/04/2015Heel mooi en lief! En wat grappig dat je moeder ook een blog heeft!
Lifesabout onlangs geplaatst…Memory Lane. 12-18 april
Nesrin
18/04/2015Wow… Dit is mooi. Heel mooi om te lezen. Prachtige foto van James met zijn big smile.
Nesrin onlangs geplaatst…Wakker worden met…
Joyce
18/04/2015Wat mooi en lief geschreven!
En het klopt helemaal. Als ik Luuk bij mijn moeder achterlaat, weet ik dat het goed zit. Ze heeft het immers 21 jaar geleden ook allemaal zelf gedaan. Je verleerd het niet 🙂
Joyce onlangs geplaatst…5x gratis babydozen
Dionne
18/04/2015Wat een ontzettend mooi stukje! Die eerste foto van James is trouwens heel tof!
Dionne onlangs geplaatst…Armcandy | Bohemian wrap bracelet
Annemarie
18/04/2015Wat herkenbaar! Soms lijken wij mama’s even te vergeten dat onze eigen moeders ook ons hebben grootgebracht. En de liefde voor hun kleinkind…onbetaalbaar! Pinkte wel even een traantje weg bij die laatste zinnen. Zo ontzettend waar en mooi dat dit ook voor hen zo werkt.
Eline
18/04/2015Wat een mooi verhaal 🙂
Laura
18/04/2015Wat een lief verhaal, prachtig geschreven!
Carlijn
18/04/2015Wat een mooi verhaal en wat heeft ze het mooi op papier gekregen. Kan wel zien van wie jij je schrijftalent hebt!
Carlijn onlangs geplaatst…Review: alle focus op je ogen met Rimmel
janske
19/04/2015Wat mooi en lief van je moeder!
janske onlangs geplaatst…Lucky Lola Shoplog met o.a. Mini Rodini, Beau Loves, Sproet & Sprout & Zara Kids
Elisabeth
19/04/2015Mijn ouders en schoonouders vinden het ook heerlijk om op mn zoontje te passen, krijg iedere keer een prachtverslagje van ze in het oppasschriftje. Ik verheug me nu al op het oma zijn, over dertig jaar
Elisabeth onlangs geplaatst…Rekt het niet dan breekt het wel.
Marjoleinee
19/04/2015Wat een prachtig stukje!
Marjoleinee onlangs geplaatst…Get Your Freak On! | Tag
Hennie
19/04/2015Wat een lief verhaal. Wat zal je moeder genoten hebben. En wat een koddige foto van je zoon. Dat mannetje gaat later nog heel wat harten breken. Heb de site van je moeder ook even bezocht. Ze schrijft mooi, bevlogen. Je hebt het niet van een vreemde!
Dit gezegd hebbende ga ik weer even naar mijn eigen site, de Bridget Jones uithangen.
Prettig restje weekend nog!
Hennie
Hennie onlangs geplaatst…CHI | Keratin Treatment Intro Kit