Ik heb een heuse Threenager in huis, die ineens een eigen mening heeft, zichzelf behoorlijk kan overschatten en geen moment stil is. Dit zijn de ‘lastige’ fases waar ik op dit moment met ‘m in zit.
Hij is gekke Henkie niet…
Een jaar geleden kon ik James nog wel eens voor de gek houden met een broodje leverpastei onder het mom van ‘da’s gewoon een soort roze pindakaas’, maar tegenwoordig gaat dat er letterlijk en figuurlijk niet meer in. Ik probeerde het vorige week en kreeg terug terwijl hij met zijn ogen rolde: ‘ik eet dat niet mama, dat is worst’. En meneer houdt dus niet van worst, snap je.
Hij weet me te bespelen
“Oh mama wat heb je een mooie jurk aan en wat staat die luier mooi bij Isé……. Mag ik misschien een filmpje kijken op de iPad?” Ik moet eerlijk zeggen dat ik zo week als een mossel word wanneer mijn zoon me overlaadt met complimentjes, maar inmiddels weet ik weerstand te bieden als hij weer eens op deze manier probeert iets voor elkaar te krijgen.
Hij heeft ‘de buurmeisjes’ ontdekt
Een zeer leuke, maar tegelijkertijd ook best lastige fase omdat James het liefst dag en nacht met zijn buurmeisjes wil spelen. De buurt bruist hier van de kindjes en nu het zomer is, zijn er hele zwermen kinderen tot ruim na etenstijd buiten aan het spelen. Zodra hij er ook maar eentje buiten ziet, staat hij al met zijn sandalen in zijn hand om haar te vergezellen. Vooral als het bedtijd is en hij ziet dat er nog kinderen aan het spelen zijn dan moet ik alles uit de kast trekken om hem in bed te krijgen.
Hij heeft opeens een eigen mening
“Vandaag wil ik mijn joggingbroek aan. Met mijn joggingshirt. En mijn Cars-schoenen.” Of: “Het zwembadje zit niet vol genoeg! Hij moet tot aan de rand vol anders kan ik er niet goed in zwemmen.” Of: “Ik ben drie jaar dus ik mag drie snoepjes. Jij zegt ook altijd dat ik nog drie happen moet omdat ik drie ben.”
Hij overschat zichzelf nogal
Verpakkingen openmaken, veters strikken, drinken inschenken, hagelslag op een broodje doen. De fase dat James met alles het heft in eigen handen wil nemen is hier al jaren aan de gang voor mijn gevoel. Vaak heb ik zoiets van, prima als je denkt dat je het alleen kan, dan moet je er zelf maar achterkomen dat het misschien niet zo’n goed idee was. Een lastige fase omdat het vaak resulteert in een gefrustreerde peuter als hij er tóch niet in slaagt zelf het folietje van zijn lolly af te halen of als zijn drinken flink over de rand klotst wanneer hij het probeert in te schenken.
Hij is geen moment stil
Naast dat ze werkelijk geen seconde hun mond houden (probeer maar eens te bellen met een peuter naast je) hebben ze maar weinig kaas gegeten hebben van het begrip ‘zachtjes’. Lopen is eerder stampen, spelen kan ik net zo goed timmeren noemen en als ze praten dan lijkt het alsof ze het tegen iemand hebben die drie huizen verderop woont.
Zucht. Steun. Zucht. Steun.
“Niet met die golfclub zwaaien James!” Zucht.
“Blijf eens van je zusje af!” Zucht.
“Nog drie happen.” Zucht.
“Je moet je zwemvest om!” Zucht.
Hij wil altijd spelen met speelgoed dat:
- Kwijt is
- Waarvan de batterijen leeg zijn
- Waarbij de onderdelen missen
Herken jij bovenstaande punten?
8 reacties
Larissa
28/05/2018Haha ik heb toch wel even hardop moeten lachen om je artikel. Het lijkt me een lastige maar vooral ook wel een hele leuke fase!
Larissa onlangs geplaatst…Wanneer ben je gelukkig?
Anke
28/05/2018Hehe, leuk geschreven 🙂 ik herken sommige dingen wel bij mijn ventje van 2.5, vooral het zelf willen doen en het liefst willen spelen met dingen waarbij dat nou net niet kan…
Yvonne
28/05/2018Hahaha ik vind dit een van de leukste fases. Je ziet dan echt het karakter vormen. Maar je ziet ook jezelf erin terug en dat kan wel eens confronterend zijn….
Het alles zelf willen doen herken ik juist helemaal niet (die van mij laat zich het liefst lekker verwennen en ik moet zeggen dan gaat het wel lekker snel allemaal ’s morgens). Maar ik ben er dan wel op een gegeven moment mee bezig geweest om te zeggen: nu moet je toch echt je zelf aan leren kleden en je eigen boterham gaan smeren.
Die van mij kletst ook DE HELE DAG. Ik maak er nu wel eens een spelletje van dat hij 5 minuten zijn mond moet houden en dat vindt hij dan heel grappig. Dan is het zo stil in huis, ongelooflijk! Probeer het maar eens, het werkt!
Hier zijn ook heel veel kindjes buiten en dat is op de leeftijd van mijn zoontje (net wat ouder dan James) juist heel handig want hij speelt daar de hele dag mee buiten (niet na etenstijd want dan moet hij naar bed en dat weet hij). Over een jaar of zo, dan zie je James overdag uren niet meer, dan is zo’n kinderrijke wijk echt heel fijn.
Marije
28/05/2018Zooooo herkenbaar! Hier precies hetzelfde, hele dagen politie agentje spelen, bezig houden etc!
Soms denk je al wel eens als je net je luiken open hebt van onee hè, niet weer zon dag!
Maarja, het weegt natuurlijk niet op tegen de ook leuke momenten ????, gelukkig is het fijn om dit te lezen als bevestiging ?
margriet
28/05/2018haha, voor jou heel vervelend…Voor ons erg leuk om te lezen.
Ik
28/05/2018Haha grapig geschreven. Vooral dat 3 snoepjes omdat.. zo grappig en dat laatste ook erg herkenbaar!
Claudi
28/05/2018Haha super leuk geschreven! Ik moest echt hardop lachen bij de zin “wat staat die luier mooi bij Isé”. Geweldig! Verder zijn veel dingen herkenbaar..
Caroline
29/05/2018Dit is fantastisch! 🙂